Porozmawiajmy o geografii Gozdnicy

Szczegóły

Utworzono: środa, 28, luty 2018 11:50

MBP Gozdnica

23 lutego 2018 roku w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Gozdnicy odbyło się VII spotkanie z cyklu Porozmawiajmy o Gozdnicy, którego tematem była „Geografia Gozdnicy”. Pierwsze tegoroczne spotkanie, jak również kolejne zaplanowane na ten rok tematy, będą nawiązywały do uchwalonego przez Sejm Rzeczpospolitej Polskiej Roku 2018 jako Roku Geografii Polskiej, a także przypadającej w tym roku 100. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości.

Spotkanie rozpoczęło się od ogólnej charakterystyki obejmującej podział terytorialny Gozdnicy. Ogromne zainteresowanie wzbudziło kształtowanie się granicy administracyjnej na przestrzeni wieków. Punktem wyjścia była tutaj odkryta niedawno mapa Katastalna z 1864 roku, która wyznaczała na terenie Gozdnicy przysiółki takie jak: Der Kirchwinkel - Kościelny Las, Die Matias Winkel – Maciejowy Zaułek, Die Schläume – Mokradła, Kleine Seiten - Mała Strona, Die Breitwalder  - Wąski Las etc. Obecny kształt Gozdnicy jest dużo większy ponieważ stanowi połączenie dwóch przedwojennych gmin: Freiwaldau oraz Sichdichfur (duża część).  Aspekty społeczno-gospodarcze dotoczyły kształtowania się liczby ludności, demografii oraz rynku pracy. I tak z danych GUS na koniec 2016 roku wynika, że w gminie mieszkają 3172 osoby, przyrost naturalny jest ujemny (liczba zgonów 2-krotnie przewyższa liczbę urodzeń), a bezrobocie wynosi zaledwie 5,6%. Kolejnym ważnym punktem było środowisko przyrodnicze. Gozdnica należy do Makroregionu Niziny Śląsko-Łużyckiej, Mezoregionu Niziny Borów dolnośląskich, oraz dwóch Mikroregionów: Równiny Gozdnicy oraz Równiny Węglińca. Gozdnica posiada ciekawe i zróżnicowane ukształtowanie terenu, które zaprezentowano na numerycznym modelu terenu. Południowo - zachodnią część miasta zajmuje morena, będąca lokalnym wzgórzem Kikoł, natomiast w zachodniej części gminy pośród lasów znajduje się wydma paraboliczna zwana Zrostek. Przez gminę przepływają liczne strugi wodne takie jak: Czernica, Łopatnik, Młyniczna czy Pienia. Te jak i wiele innych nazw lokalnych wzgórz, jezior, stawów, strug czy mokradeł zostało przywróconych po ponad 70 latach dzięki wnikliwej analizie przedwojennych map topograficznych oraz powojennych aktów prawnych. Po krótkim wykładzie dr arch. Radosława Gajdy z wideo bloga Architecture is a good idea, dotyczącego lokacji, uczestnicy spotkania odkryli najstarsze, bo pamiętające czasy średniowiecza, niewidzialne zabytki Gozdnicy. Pierwszy z nich to układ lokacyjny z 1285 roku obejmujący Rynek, Wielki Trakt oraz Mały Trakt. Drugi natomiast stanowi granica Śląsko-Łużycka z 1210 roku,  której niespełna dziewieciokilometrowy odcinek po dzień dzisiejszy przebiega po terenie Gozdnicy.
Spotkanie poprowadził regionalista i kartograf, Mirosław Marciniak. Organizatorem była Miejska Biblioteka Publiczna. Składam serdeczne Podziękowania na ręce kierownika Miejskiej Biblioteki Publicznej w Gozdnicy, Pani Teresie Kurzepy, za zaangażowanie oraz kultywowanie spotkań. Podziękowania składam również wszystkim uczestnikom, a zwłaszcza członkom Grupy Historycznej z Ruszowa. Już dziś zapraszam na kolejne spotkanie które będzie kontynuacją rozpoczętego tematu.

opr. Mirosław Marciniak