Urodzili się... 28 maja: Zelda Rubinstein

Szczegóły

Utworzono: czwartek, 28, maj 2020 12:51

Zespół DBAiM

Ikona horroru: mały – wielki człowiek, mistrzyni wcieleń aktorskich o specyficznym, wysokim, chrapliwym głosie – Zelda Rubinstein

Zelda Rubinstein, cudownie dziwaczna i wyróżniająca się aktorka, która dla filmu i telewizji zrezygnowała z długiej i stabilnej kariery medycznej jako technik laboratoryjny. W wieku 45 lat ta zadziorna dama porzuciła wygodną, stabilną posadę i podjęła próbę kariery aktorskiej, trudne zadanie dla każdego, ale szczególnie dla osoby o podobnej posturze i typie urody. W ciągu kilku lat w pełni wykorzystała swoją szansę i stała się główną gwiazdą filmową, głównie dzięki jednej wspaniałej i wyrazistej roli w horrorze Stevena Spielberga, stając się tym samym inspiracją dla wszystkich „małych ludzi” pracujących w Hollywood, zmuszonych do znoszenia poniżających stereotypów.

Zelda May Rubinstein urodziła się 28 maja 1933 r. w Pittsburghu w Pensylwanii, w rodzinie polskich żydowskich imigrantów. Zelda była najmłodszym z trojga dzieci i jedyną „małą osobą” w rodzinie. Jej dzieciństwo i lata młodzieńcze były zdecydowanie trudne – nieustannie radziła sobie z dyskryminacją ze względu na jej „interesującą odmienność fizyczną”, która była spowodowana dysfunkcją przysadki mózgowej.

Nie mając sprecyzowanych planów na życie, podjęła studia na uniwersytecie w Pittsburghu, gdzie otrzymała stypendium. Uzyskała dyplom z bakteriologii i przez wiele lat pracowała jako technik laboratoryjny w bankach krwi. W 1978 roku Zelda, dążąc do czegoś bardziej kreatywnego w swoim życiu, porzuciła swą wygodną, ale przyziemną pracę i całkowicie rzuciła się w grę aktorską. Debiutowała w komedii slapstickowej Chevy Chase Hotel „Tęcza” (1981). Kariera nabrała tempa po jej znaczącej roli medium w filmie "Duch" (1982). Współtwórca/producent Spielberg twierdzi, że zaprojektował tę rolę specjalnie dla niej – rewelacyjnego „małego człowieka”. Film stał się hitem, a Zelda otrzymała jedną z najlepszych recenzji tego filmu. Aktorka pojawiła się w dwóch kolejnych kontynuacjach „Poltergeist”.

Chociaż Zelda nie znalazłaby roli dość zbliżonej do standardów i popularności Tanginy, jej późniejsza kariera pozostała zaskakująco dynamiczna, z wieloma nietuzinkowymi rolami zarówno komediowymi, jak i tymi mrożącymi krew w żyłach - często będącymi odmianami jej ekscentrycznej roli Tanginy.

Grała: psychicznie chorego pacjenta w biografii „Frances Farmer Frances” (1982), w której Jessica Lange zaprezentowała nominowaną do Oscara tytułową rolę; piskliwego organisty w komedii Johna Hughesa „Szesnaście świeczek” (1984); szaloną mamę w makabrycznym, hiszpańskim horrorze „Udręka” (1987), który to film osiągnął status kultowego; mentorskiej czarownicy w komiksie „Młoda czarownica” (1989); pustelnika w slapstickie National Lampoon w „Last Resort” (1994); urzędnika bukmacherskiego w Sci-Fi Adventure „Timemaster” (1995); zakonnicę w thrillerze „Małe wiedźmy” (1996); reżysera teatralnego w filmie Critics and Other Freaks (1997).

Cieszyła się dużą popularnością w telewizji, regularnie występując w serialu w pierwszych sezonach Gdzie diabeł mówi dobranoc (1992), prowadziła program telewizyjny Scariest Places on Earth (2000). Aktorka pojawiła się także na scenie w takich produkcjach jak „Deathtrap” (oczywiście jako medium), „Zabić drozda”, „Nagle, zeszłego lata”, „Chłopcy z płyty” i „Czarna komedia”. Wystąpiła także jako Yente w produkcji „Skrzypka na dachu”.

Otwarta działaczka społeczna, Zelda, była zagorzałym zwolennikiem praw „małych” ludzi, którzy w 1985 roku utworzyli non - profit Michael Dunn Memorial Repertory Theatre Company w Los Angeles. Aktorka zyskała dodatkową uwagę i szacunek jako wczesny i szczery działacz na rzecz HIV / AIDS. Zelda wzięła również udział w pierwszym AIDS Project Los Angeles AIDS Walk i wzięła udział w 25th Anniversary Walk w dniu 12 października 2009 r.

27 stycznia 2010 r. Zelda przeszła zawał serca. Zmarła w wyniku powikłań niewydolność nerek i płuc) w wieku 76 lat 27 stycznia 2010 r.

Ciekawostki:

• Projekty filmowe „Poltergeist” zostały ostatecznie nazwane „przeklętymi” z powodu przedwczesnej śmierci niektórych jego wykonawców, zwłaszcza dwojga z trojga dzieci rodziców filmowych Craiga T. Nelsona i JoBeth Williams . 22-letnia Dominique Dunne została zabita w 1982 roku przez zazdrosnego byłego chłopaka, zaledwie kilka miesięcy po premierze pierwszego filmu, a anielska mała Heather O'Rourke , lat 12, zmarła z powodu niedrożności jelit kilka miesięcy przed tym nim Duch III (1988) ) dotarł na kin.
  
  
• Nakręciła scenę w Kacper (1995), w której przedstawiła swoją postać z Ducha (1982) zastrzeloną z komina, krzyczącą „Nie idź w światło!”
  
  
• Podczas kręcenia filmu Duch III (1988) robiła sesję zdjęciową, kiedy zatrzymywała się i szarpała. Dyrektor Gary Sherman był obecny i zapytał ją, co jest nie tak, odpowiedziała komentarzem w stylu „Nie wiem, to tylko wstrząs. Nic mi nie jest”. Kilka minut później Sherman został odsunięty na bok i powiedział, że będą musieli pozwolić Zeldzie Rubinstein opuścić plan filmowy - jej matka właśnie zmarła. Po opracowaniu filmu z sesji zdjęciowej odkryto, że każde zdjęcie wyszło dobrze, z wyjątkiem jednego, które miało niewytłumaczalną chmurę światła, mętniejącą na zdjęciu z lewej strony aktorki, pokrywającą jej połowę półprzezroczystą mgiełką. Rubinstein powiedziała, że wiedziała, że wstrząs musiał być związany z odejściem matki - zawsze łączyły ich szczególnie silne więzi.Sherman, który był tego świadkiem, zgadza się, że to nie mogło być nic innego. Zarówno Rubenstein, jak i Sherman byli już bardzo świadomi tragicznych wydarzeń, które nękały serial.

Ciekawostki o Zeldzie Rubenstein:

• Uczęszczała jednocześnie na University of California i University of Pittsburgh.
• Był jednym z pierwszych sławnych obrońców AIDS.
• Na początku lat 80. założyła non-profit Michael Dunn Memorial Repertory Theatre Company w Los Angeles.
• Została nominowana do Oscara dla osób, których wzrost wahał się od 3'8 "do 4/6".
• Uczestniczyła w pierwszym projekcie AIDS Los AIDS Walk w 1985 roku.
• Rola Picketta w Upiorny dom (1989) była pierwotnie kobietą i została napisana z myślą o Rubinstein.

Cytaty:

1. [o jej decyzji zostania aktorką] Musiałam zrobić coś kreatywnego. To było wewnętrzne poczucie, że sabotuję się.
2. [na negatywnych portretach małych ludzi w filmach] To absolutnie nikczemne. Nie jesteś aktorem, jeśli jesteś osobą, która pasuje do uroczego kostiumu. Jesteś rekwizytem.
3. Mali ludzie są upośledzeni społecznie. Mają około dwóch minut na zaprezentowanie się jako równi - a jeśli nie wykorzystają tej szansy, ludzie powracają do powszechnego założenia, że „mniej” to mniej.
4. [jej rada dla innych "małych ludzi"] Zostań aktorem, a twój świat stanie się znacznie większy.

Źródło: imdb.com
Fot.filmgator.com

Zwiastun z filmu „Duch”: https://youtu.be/c7v5lDA5Pxs

Opracowała: Agnieszka Sobiak