W Dąbroszynie piszą, grają i malują

Szczegóły

Odsłony: 1275

Szkoła Podstawowa w Dąbroszynie realizuje innowację pedagogiczną „My też jesteśmy artystami!”. Jej treść mieści się w szkolnym programie nauczania, ale wykracza poza standardowe formy lekcji. W przedsięwzięciu uczestniczą uczniowie klas 4-6, ale w niektóre działania są angażowane młodsze dzieci. Autorką innowacji jest nauczycielka języka polskiego Maria Skrzypczak-Wróblewska. Projekt jest realizowany przy współpracy z Miejską Biblioteką Publiczną w Witnicy. Harmonogram obejmuje warsztaty artystyczne i literackie oraz konkursy

Rymowane zoo bajkopisarza

Zajęcia zainaugurowały cztery spotkania z bajkopisarzem, Władysławem Wróblewskim. Autor, posiłkując się prezentacją w teatrzyku kamishibai, recytował swoje fraszki o zwierzętach. Każdy z tych wierszyków był pretekstem do pogadanki na temat fauny Polski i do zadania zoologicznej zagadki. Dzieci, które odpowiedziały na najwięcej pytań, otrzymały nagrody – książeczki Władysława Wróblewskiego.

Do „Panny Najmilejszej” atramentem

Szóstoklasiści ćwiczyli się w sztuce kaligrafii, pisząc stalówką i atramentem. Ich zadaniem było przepisanie tekstu Marcina z Międzyrzecza, autora najstarszego listu miłosnego w języku polskim. Napisał go 590 lat temu do swej wybranki, tytułując ją „Panną Najmilejszą”: „Gdy chciałem na służbę od ciebie jechać precz, przyjąłem do domu twego, ciebie żegnając. Dziwne rzeczy, w miłości będąc, poczęły się między nami [...]”. Atrament plamił palce, a na papier nieoczekiwanie spadał kleks… Kaligrafia okazała się niełatwą sztuką. Przedstawiciele klas starszych wzięli także udział w konkursie na najciekawszy plakat ortograficzny. Prezentowali na nim wybraną zasadę pisowni.

O Witnicy po angielsku

W okolicach Witnicy dużą popularnością cieszy się Bajka o smoku z Jeziora Wielkiego pióra Cezarego Żołyńskiego, zilustrowana przez gorzowską malarkę Magdalenę Ćwiertnię. Jest to historia w sposób zabawny nawiązująca do legendy wawelskiego smoka. Wyjaśnia, dlaczego podwitnickie „Jezioro Bardzo Wielkie” jest dziś tylko „Jeziorem Wielkim”. Zdradza również, skąd wziął się w herbie miasta potężny mur i chmiel. Opowiadanie zostało zaadaptowane dla potrzeb teatrzyku kamishibai, a nauczycielka języka angielskiego, Dagmara Buliczak przetłumaczyła je na język Szekspira: Listen to the story of the fisherman Jan, who saved Witnica from evil. A long time ago at the Great Lake formerly called The Very Great… where the huge forest reached the sky and the animals were terrible, there lived a fisherman named Jan. Trwają próby do zaprezentowania przedstawienia szkolnej publiczności.

W „gąszczu” trudnych głosek

Wprowadzeniem do kolejnych ćwiczeń były zajęcia Marii Skrzypczak-Wróblewskiej, poświęcone żywemu słowu. Nauczycielka rozmawiała z dziećmi o dykcji, intonacji, akcencie i natężeniu głosu. Razem sprawdzali, jak intonacja, akcent i natężenie głosu wpływają na interpretację i odbiór tekstu. Ćwiczyli również dykcję, co było treningiem przed Konkursem Logopedycznym im. Chrząszczy z Gąszczy. Uczniowie klas czwartej i szóstej wzięli na warsztat wiersze, na których można „połamać język”, autorstwa Małgorzaty Strzałkowskiej, Agnieszki Frączek i Władysława Wróblewskiego. Ilustrowali je oraz czytali przed komisją i kolegami, przebrani w stroje nawiązujące do treści utworu. Najwyżej została oceniona prezentacja czwartoklasistki Amelii Sajewicz, która przeczytała wiersz W gąszczach Władysława Wróblewskiego. Utwór opowiada o korespondencji między dziećmi i owadami, które przedstawiają się czterowierszem:
Piszą do Was chrząszcz z chrabąszczem.
Naszym domem puszczy gąszcze,
Krzaki-chaszcze, gdzie złowieszczo
Pancerzyki nasze trzeszczą

Starsi młodszym w szkolnym teatrzyku

Innowacja „My też jesteśmy artystami!” trwa. Przed uczniami konkurs na plakat teatralny, warsztaty poświęcone pisaniu opowiadań oraz zajęcia lalkarskie i kamishibai. Wprowadzeniem do tej części projektu były pogadanki poświęcone pojęciom związanych z teatrem, m.in. takim jak: widownia, kulisy, antrakt, gong, foyer i inne. Dzieci dowiedziały się, że wteatrze najważniejszy jest aktor. Próbowały za pomocą samego ruchu wyrazić swoje emocje. Wykonywały ćwiczenia aktorskie indywidualnie, w parach i w grupach, odgrywały także scenki dramowe i pantomimiczne. Owocem ich pracy będzie akcja „starsi młodszym”. Warsztatowicze pokażą kolegom z klas 1-3 swoje przedstawienia – lalkowe adaptacje bajek Brzechwy i Chotomskiej. Organizatorzy liczą, że uczestnicy innowacji zdobędą nową wiedzę i umiejętności z różnych dziedzin oraz staną się bardziej otwarci na działania kulturalne.

Maria Beata Skrzypczak-Wróblewska