Urodziła się 21 października 1935 r. w Łodzi. W 1958 r. ukończyła studia w łódzkiej Szkole Filmowej.

Karierę aktorską rozpoczynała na scenach teatrów warszawskich - Klasycznego (1959-1966) i Polskiego (1966-72). W Klasycznym zagrała m.in. Hesię w "Moralności pani Dulskiej" Gabrieli Zapolskiej w reż. Jadwigi Chojnickiej i Celię Pope w "Kapeluszu pełnym deszczu" Michaela Vincente Gazzo w reż. Bohdana Poręby; w Polskim - m.in. Magdę w "Bliskim nieznajomym" Aleksandra Ścibora-Rylskiego w reż. Joanny Koenig.

Ma w dorobku wiele znakomitych ról w Teatrze Telewizji, jak Lavinia w "Żałoba przystoi Elektrze" Eugenie O'Neilla w reż. Jerzego Antczaka (1965), Joanna w "Skowronku" Antczaka (1966) czy Mademoiselle w "Asmodeuszu" Francois Mauriaca w reż. Jana Bratkowskiego (1968).

Swoje najsłynniejsze kreacje filmowe Jadwiga Barańska stworzyła w filmach męża, Jerzego Antczaka - w "Hrabinie Cosel" (1968), gdzie zagrała tytułową bohaterkę, oraz w nominowanych do Oscara "Nocach i dniach" (1975) - jako Barbara, u boku Jerzego Bińczyckiego, który wcielił się w Bogumiła Niechcica.

Za rolę Barbary Niechcic Barańska otrzymała Srebrnego Niedźwiedzia dla najlepszej aktorki na festiwalu w Berlinie. Podbiła ponadto, na całe lata, serca polskiej publiczności.

W 2015 r. Barańską oraz Janusza Gajosa widzowie głosujący w plebiscycie na Diamentowe Lwy uznali za najlepszych polskich aktorów 40-lecia, "Noce i dnie" - za najlepszy film. Nagrody wręczono podczas gali otwarcia 40. Festiwalu Filmowego w Gdyni.

Barańska wystąpiła też w filmach "Epilog norymberski" (1970, reż. Jerzy Antczak), "Trędowata" (1976, reż. Jerzy Hoffman), "Chopin. Pragnienie miłości" (2002, reż. Jerzy Antczak).

W 1979 r., wraz z Jerzym Antczakiem, wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych; para mieszka w Los Angeles.(PAP)

źródło: dzieje.pl

Nie zdała pierwszego egzaminu aktorskiego

– Ja się urodziłam stara. Byłam zawsze nad wiek dojrzała, nawet jako dziecko. Takie mam usposobienie – wspominała Jadwiga Barańska w rozmowie z Anną Retmaniak w Polskim Radiu w 1996 roku.

W latach 50. rozpoczęła studia w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Łodzi. Za pierwszym razem nie dostała się na studia. Nie zdała egzaminu wstępnego za sprawą ówczesnego asystenta na wydziale aktorskim, Jerzego Antczaka. Po kilku latach Jadwiga Barańska wyszła za niego za mąż.

– Mnie mój mąż nie chciał przyjąć do szkoły. Był asystentem, a ja byłam strasznie chuda i drobniutka. Powiedział, że ktoś taki w żadnym wypadku nie może być aktorką – opowiadała w audycji Anny Retmaniak z 1999 roku. – Pojechałam zdawać do Warszawy, tam też mnie nie przyjęli, ale nie wiadomo, dlaczego wybiegł za mną Aleksander Bardini i powiedział, żebym na pewno zdawała za rok. I zdałam. To był bardzo mądry człowiek.

Nie tylko Barbara Niechcic

Szkołę aktorską ukończyła w 1958 roku i rozpoczęła długoletnią karierę na deskach teatru. Wystąpiła w niewielu filmach, przede wszystkim w dziełach męża Jerzego Antczaka.

Największe uznanie i popularność przyniosła jej rola Barbary Niechcic w adaptacji powieści Marii Dąbrowskiej "Noce i dnie", reżyserowanej przez Jerzego Antczaka w 1975 roku. Film spotkał się z uznaniem publiczności oraz krytyków. Sama Jadwiga Barańska została nagrodzona Złotym Lwem za najlepszą rolę kobiecą na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w 1975 roku oraz Srebrnym Niedźwiedziem na festiwalu Berlinale.

Jej wkład w twórczość Jerzego Antczaka nie ograniczał się jedynie do odtwarzania ról filmowych. Jadwiga Barańska wspomagała swojego męża w scenopisarstwie. Była także autorką scenariuszów do dwóch ostatnich filmów reżysera – "Dama kameliowa" oraz "Chopin. Pragnienie miłości".

– Barańska towarzyszyła mi w poczynaniach scenopisarskich od samego początku. Pierwszy szkic do "Noce i dnie" został przez nią zdruzgotany. Ona ma fenomenalne wyczucie dramaturgii i czasu. Ze zdania, które składa się z 15 słów, potrafi wyrzucić wszystko i zostawić to jedno słowo. Na tym polega pisanie scenariusza, wystarczy go edytować i wycisnąć z niego dramaturgię – mówił Jerzy Antczak w audycji Polskiego Radia z 1996 roku.

Jadwiga Barańska wyemigrowała wraz z mężem do Stanów Zjednoczonych w 1979 roku. Żyją tam do dzisiaj, ale regularnie odwiedzają Polskę.

- Ja nie wyjechałam stąd specjalnie i wszystko jest mi bardzo bliskie. W Stanach wszystko było dla mnie nowe, starałam się to akceptować i uczyć tego kraju. Jest inny. Po tylu latach jest mi równie łatwo żyć pomiędzy tamtymi ludźmi, jak i Polakami - opowiadała w rozmowie z Anną Retmaniak.

źródło: polskieradio24.pl

Jadwiga Barańska, czyli niezapomniana Barbara Niechcic z "Nocy i dni", była u szczytu sławy, gdy w 1980 roku zdecydowała się razem z mężem - reżyserem Jerzym Antczakiem - wyemigrować za ocean. W ciągu ostatnich 40 lat zagrała tylko jedną (!) rolę - matkę Chopina w "Pragnieniu miłości". Czy tęskni za aktorstwem?

"Noce i dnie" nie dostałyby nominacji do Oscara, gdyby nie wybitna rola, jaką stworzyła w filmie Jerzego Antczaka żona reżysera - Jadwiga Barańska. Podobno hollywoodzcy krytycy po obejrzeniu "Nocy i dni" byli oburzeni, że aktorka z Polski pominięta została w nominacjach do Nagród Akademii w kategorii Najlepsza Aktorka w roli pierwszoplanowej...

Choć w marcu 1997 roku "Noce i dnie" przegrały rywalizację o Oscara, nikt, kto widział ekranizację powieści Marii Dąbrowskiej, nie miał wątpliwości, że filmowa opowieść o losach Barbary i Bogumiła Niechciców jest dziełem wybitnym. Jerzy Antczak - reżyser i Jadwiga Barańska - odtwórczyni głównej roli udowodnili, że stanowią świetny tandem nie tylko w życiu prywatnym.

Czas triumfu "Nocy i dni" nie był jednak dla nich najszczęśliwszym okresem - zbiegł się z koniecznością przystosowania do nowych reguł życia. Życia w Ameryce, z dala od domu, bez pracy...

źródło: swiatseriali.interia.pl

 

"Z nami czy bez nas, noce i dnie jednakowo się toczą, jakby nas wcale nie było na tym świecie" - "Noce i dnie":