Warning: count(): Parameter must be an array or an object that implements Countable in /libraries/cms/application/cms.php on line 471

Warning: count(): Parameter must be an array or an object that implements Countable in /libraries/joomla/updater/updater.php on line 278
Urodzili się... 22 października: Jeff Goldblum. - Bibliotekarz Lubuski

Urodzili się... 22 października: Jeff Goldblum.

5792Ikona stylu, aktor ról charakterystycznych, osobowość filmowa o kontrowersyjnym podejściu do życia. Jeff Goldblum.

 

Wczesne lata

Urodził się w Pittsburghu, na przedmieściu Whitaker, w rodzinie ortodoksyjnych Żydów, jako jedno z czterech dzieci Shirley (z domu Temeles; 1926-2012), moderatorki radiowej, zajmującą się także sprzedażą wyposażenia kuchennego, i Harolda L. Goldbluma, lekarza. Jego ojciec był pochodzenia rosyjsko-żydowskiego, a matka była austriacko-żydowskiego. W dzieciństwie wyznawał judaizm ortodoksyjny i przeszedł bar micwę. Wychowywał się z siostrą Pamelą i starszymi braćmi – Lee Jayem (1954–2000) i Rickiem (ur. 1948, zm. 1971 w wieku 23 lat). Jego dziadek Joseph Povartzik pochodził z Rosji.

Uczęszczał do Taylor Allderdice High School w Pittsburghu. Po ukończeniu Carnegie Mellon University w Pittsburghu, mając siedemnaście lat, przeprowadził się do Nowego Jorku, gdzie studiował aktorstwo w renomowanej szkole Neighborhood Playhouse pod kierunkiem Sanforda Meisnera.

Kariera

W wieku dziewiętnastu lat występował na jednej z off-broadwayowskich scen w spektaklu Williama Szekspira Dwaj panowie z Werony (1971-73). Jego pasją stała się muzyka jazzowa. Został wokalistą jazzowym grającym na pianinie. W filmie zadebiutował niewielką rolą przestępcy w dramacie sensacyjnym Życzenie śmierci (Death Wish, 1974) u boku Charlesa Bronsona. Grał potem w dramacie muzycznym Roberta Altmana Nashville (1975), melodramacie komediowym Następny przystanek Greenwich Village (Next Stop Greenwich Village, 1976), komedii Woody’ego Allena Annie Hall (1977), komedii muzycznej Dzięki Bogu już piątek (Thank God It's Friday, 1978) z Donną Summer, błyskotliwej psychodramie filmowej – opowieści o rozczarowaniach kontestatorów i zagubionych byłych buntowników z końca lat 60. Wielki chłód (The Big Chill, 1983) z udziałem Glenn CloseToma Berengera i Kevina Kline, przygodowej komedii romantycznej sci-fi Przygody Buckaroo Banzai. Przez ósmy wymiar (The Adventures of Buckaroo Banzai Across the 8th Dimension, 1984) z Peterem Wellerem, dramacie sensacyjnym Ucieczka w noc (Into the Night, 1985) z Michelle Pfeiffer oraz westernie Silverado (1985).

Do lepszych ról zalicza się uhonorowana nagrodą Saturna postać szalonego naukowca, który pada ofiarą własnego eksperymentu teleportacyjnego i ulega straszliwej transformacji w monstrum w filmie Davida Cronenberga Mucha (The Fly, 1986). Wysoki (194 cm wzrostu), szczupły, z wytrzeszczem oczu i ostrymi rysami twarzy, ujawnił swój ogromny talent komiczny w komediach – Roberta Altmana Poza terapią (Beyond Therapy, 1987) w roli poszukiwacza miłości z pomocą odpowiednich psychiatrów i Wysoki facet (The Tall Guy, 1989) z Emmą Thompson jako bezrobotny aktor. Za kreację magicznego i cynicznego psychopaty, który okazuje się być szatanem w thrillerze Pan Frost (Mister Frost, 1990) otrzymał hiszpańską nagrodę na festiwalu filmowym w Sitges (Katalonia).

Po roli ekscentrycznego matematyka, doktora Iana Malcolma, w thrillerze sensacyjnym sci-fi Stevena Spielberga Park Jurajski (Jurassic Park, 1993) i sequelu Zaginiony Świat: Park Jurajski (The Lost World: Jurassic Park, 1997) oraz kreacji odkrywcy planów kosmitów w thrillerze Rolanda Emmericha Dzień niepodległości (Independence Day, 1996), stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych aktorów Hollywoodu[15]. Starannie wybierał propozycje. Za reżyserię krótkometrażowej 36-minutowej komedii Najlepsza noc (Little Surprises, 1995) zdobył nominację do nagrody Oscara. Zasiadał w jury konkursu głównego na 52. MFF w Cannes (1999).

W 2005 roku był nominowany do nagrody Emmy za gościnny występ w sitcomie NBC Will & Grace.

Jeff zajmuje się także dubbingiem. Użyczył swojego głosu m.in. Aaronowi w biblijnym filmie animowanym Książę Egiptu (The Prince of Egypt, 1998).

Brał udział w reklamach Apple Inc. (1998, 2000, 2003), Toyoty (2003) i Holsten Pils lager.

Życie prywatne

Był trzykrotnie żonaty: z Patricią Gaul (od 4 lipca 1980 do 1986), Geeną Davis (od 1 listopada 1987 do 17 października 1990) i Emilie Livingston (od 8 listopada 2014), z którą ma dwóch synów. Spotykał się z Laurą Dern (1992–1997), Kristin Davis (2002) i Catherine Wreford (2005–2006).

źródło: wikipedia.pl

Amerykański aktor, producent i reżyser filmowy. Urodził się w ortodoksyjnej rodzinie Judaistycznej. Jest jednym z pięciorga dzieci moderatora radiowego, dr-a Harolda Goldbluma. Po zakończeniu edukacji na Carnegie-Mellon University  przeniósł sie  Nowego Jorku, gdzie oddał się studiom aktorskim w renomowanej  Neighborhood Playhouse pod kierunkiem Sanforda Meisnera. W wieku dziewiętnastu lat występował na jednej z off-broadwayowskich scen w spektaklu Williama Szekspira "Dwaj panowie z Werony".  Aktor zajmuje się równieżwokalem Jazzowym, oraz grą na pianinie. W świecie filmu zadebiutował w dramacie sensacyjnym "Życzenie śmierci". Pózniej grywał w różnych produkcjach począwszy od science fiction, a skończywszy na tych kierowanych do najmłodszej widowni. Wielokrotnie też użyczał głosu w animacjach. Prywatnie Jeffrey był dwukrotnie  żonaty. Spotykał się  również z Laurą Dern, Kristin Davis i Catherine Wreford.

źróło: kultura.dlastudenta.pl

Jeff Goldblum zadebiutował jako gwałciciel w "Życzeniu śmierci". W 1975 roku zagrał w "Nashville" Roberta Altmana. Wywarł niezatarte wrażenie jako nerwowy gość na przyjęciu, żalący się, że zapomniał swoją mantrę w "Annie Hall" Woody'ego Allena. W latach osiemdziesiątych Goldblum występował w telewizji, teatrze i filmie. Uznanie krytyki i nagrodę Saturn przyniosła mu rola naukowca zmieniającego się w owada w filmie "Mucha", gdzie partnerował Geenie Davis. W późnych latach osiemdziesiątych i wczesnych dziewięćdziesiątych Goldblum pojawiał się w kilku ekscentrycznych filmach brytyjskich i współprodukcjach francuskich. Powrócił do filmów hollywoodzkich w roku 1992, grając prawnika, który okazuje się handlarzem narkotyków w "Podwójnym kamuflażu" Billa Duke'a. Następnie wystąpił w filmie Roberta Altmana "Gracz" i wcielił się w ojca, wychowującego dorastającego syna w "Ojcach i synach". Znakomicie zagrał odzianego w czerń matematyka, Iana Malcolma w filmie Stevena Spielberga "Park Jurajski". Następnie użyczył głosu w kilku filmach dokumentalnych i zagrał w produkcji telewizyjnej "Trąbce Clifforda Browna" , portretując muzyka jazzowego. Powrócił do filmów fabularnych w roku 1995 główną rolą w "Kryjówce diabła" oraz drugoplanową rolą w komedii "Dziewięć miesięcy". Rok później wcielił się w postać Davida Levinsona w filmie akcji "Dzień niepodległości". Na swoim koncie ma nominację do Oscara za rolę w krótkometrażowym filmie "Little surprises".

źródło: filmweb.pl

fot.theguardian.com

 

opracowała: Agnieszka Sobiak