TUTLANDIA w Siedlisku

Szczegóły

GBP Siedlisko

Odsłony: 1066

W Bibliotece Publicznej w Siedlisku zorganizowaliśmy dla dzieci z młodszych klas Szkoły Podstawowej dwa spotkania z bohaterami książki Agnieszki Ginko „Tutlandia". „Wesoła Tutka i smutna Tuti"- to ciekawe doświadczenie dla wszystkich uczestników. Dzieci mają ciekawe skojarzenia, niekoniecznie związane ze swoim krótkim życiem. Przedstawiają sytuacje wesołe i smutne raczej z obserwacji dorosłych, niż swoje własne. ..." radość z prezentu urodzinowego, piątki czy szóstki na lekcjach, wygranego turnieju piłki nożnej naszej drużyny, pochwała trenera, gdy mama kupi mi coś fajnego, coś uproszonego, gdy jem lody lub czekoladę, słodycze... itp"
..."smutek to śmierć kogoś bliskiego, gdy trener na nas krzyczy, gdy przegramy mecz albo cały turniej, jak dostanę jedynkę, gdy nie odrobię zadania domowego, jak pani jest smutna, bo nie umiemy zadania, gdy się przewrócę i boli mnie noga, gdy pogniewa się na mnie koleżanka...itp."
Po wysłuchaniu fragmentu książki o Tutce, Tutku i małej Tuti zrozumieli, że można też inaczej odbierać radość czy smutek innych ludzi. Mówili, że Tuti nie chce małego braciszka (niektóre dzieci miały też taki „problem" w swoim domu), straciła „miłość" rodziców, ich uwagę, a bobas krzyczy i domaga się tylko jedzenia - to było smutne. Śnieg za kołnierzem dopełnił smutku Tuti, ale tylko jedna osoba zwróciła uwagę na „przytulenie", że to spowodowało jednak radość małej Tuti. Odgrywaniu „min" ( niezbyt aktorsko!) towarzyszyła złość i umiarkowana „radość". Natomiast przy 'buźkach' z minami trafiły się ciekawe spostrzeżenia: chytrość, kłamstwo, krzyk,mruganie oczkiem, zmęczenie, zaciekawienie.

„Tutek idzie na zastrzyk, czyli strach ma wielkie oczy"- tu dzieci zaskoczyły dorosłych, bo podając swoje lęki, mówiły najczęściej o filmach-horrorach, których bohaterów się strasznie boją! I tak np.: laleczka Chucky, klaun zabójca, pająki, spacer nocą po lesie, ciemności, gdy ktoś napadnie na spacerze czy na ulicy. Słuchając o burzy, o zastrzyku dla Tutka, jego ucieczce i strachu w samej poczekalni przychodni, przypomnieli sobie o tym, że jednak też wiele z nich boi się zastrzyku. Chociaż udają bohaterów, to nie chcą chodzić do lekarza.
Przytaczane przysłowia przez dzieci to: „ co cię nie zabije, to cię wzmocni", „strach ma wielkie oczy". Rozmowa miała na celu zasugerowanie innych przysłów o strachu i bojaźni przed nieznanym. Dopiero w toku dyskusji dzieci zwróciły uwagę na gęsią skórkę, przyspieszone bicie serca, wielkie zdenerwowanie, tremę przed występem. Dzieci mają kłopot ze znanymi przysłowiami. Ciężko szło poszukiwanie przeciwwagi dla strachu, co może go zmniejszyć lub wyeliminować z naszego życia? Jednak ostateczniewysnuty został wspólny wniosek: śmiech może dużo zdziałać! Dobra też jest obietnica dobrej nagrody!

Brakowało w naszych zabawach spraw oczywistych dla dorosłych: bliskości w rodzinie, przytulania, głaskania po głowie. Wspólne przebywanie i rozmowy nie są oczywistością dla dzieci. Spotkania z "Tutlandią" przyniosły dobry efekt: dzieci będą bardziej otwarte na różne nastroje, uczucia innych, będą je dostrzegać i być może prawidłowo reagować. Książki już „idą" do młodych czytelników, a jest to jednym z celów naszego działania.
Planujemy zapraszać częściej równieżÂ  inne grupy dzieci, aby poznały rodzinę Tutków i ich przygody, jakże podobne do życia wielu znanych nam rodzin! Zachęcamy do korzystania z naszych zbiorów Biblioteki Publicznej w Siedlisku i Filii w Bielawach!

Regina Wygiera