Urodzili się... 15 stycznia: Remigiusz Mróz
- Szczegóły
- Agnieszka Sobiak
- Odsłony: 867
Polski prawnik i pisarz, autor powieści - Remigiusz Mróz.
Remigiusz Mróz o sobie samym:
Kim jestem? Zwyczajnym facetem, który codziennie musi napisać około dziesięciu stron i przebiec mniej więcej tyle samo kilometrów, żeby nie sfiksować.
Jaki mam modus operandi? Siedzę do późna, wstaję względnie wcześnie. Kawy ani innych pobudzaczy nie potrzebuję, bo napęd do działania daje mi fakt, że pisanie to moja pasja (a oprócz tego jestem beznadziejnym pracoholikiem). Zaczynam dzień od zaparzenia dwóch litrów zielonej herbaty (najczęściej gunpowdera lub genmaichy), które starczają mi na pierwszą turę pisania. Trwa do czternastej, kiedy to zamykam z hukiem laptopa i pędzę do nieodległego lasu, by przy mocnych dźwiękach rocka lub metalu wybiegać swoją dzienną normę i oczyścić umysł. Po tym krótkim resecie jem pizzę na pełnoziarnistym cieście lub sushi i jestem gotów do drugiej tury pisarskiej. Pracuję do dwudziestej trzeciej, po czym zasiadam wygodnie z książką, którą popełnił ktoś inny i się relaksuję.
To z grubsza ja. Istota pisząco-biegająco-czytająca. A co więcej?
Pierwsze otwarcie ślepi nastąpiło 15 stycznia 1987 r. w Opolu. Początkowo było pięknie – piłka toczyła się po betonowym boisku, kolana zdzierały się w zastraszającym tempie, a po lekcjach polsaty i tvny serwowały najlepsze amerykańskie seriale z późnych lat osiemdziesiątych.
Później było tylko lepiej – nieśmiertelne głosy lektorskie czytały dialogi z seriali kręconych już w latach dziewięćdziesiątych, a Opole rozwijało się i kwitło, uparcie uważając, że powinno być miastem wojewódzkim (słusznie!). Delikwent, o którym mowa, ukończył I Liceum Ogólnokształcące w tejże pięknej mieścinie, po czym udał się na emigrację do krainy, w której dumnie przywdział płaszcz słoika – choć wówczas to pojęcie chyba jeszcze nie istniało (albo nie było tak chodliwe). Stolica przygarnęła go i potraktowała czule, wskutek czego zapałał uczuciem do miasta, gdzie Hitler i Stalin (tudzież szwedzki Karol Gustaw i inni) zrobili co swoje.
Skończywszy studia administracyjne na Akademii Leona Koźmińskiego, postanowił, że mu mało. Nie wiedzieć dlaczego ani skąd, powstał bliżej nieokreślony deficyt, który przekuł się na kolejne studia (prawnicze) i doktorat (z prawa konstytucyjnego, coby móc w pełni odczuwać konsternację, kiedy politycy zabierają się do tej materii).
Obecnie rezyduje w niewielkiej miejscowości pod Opolem, której nazwa wykuta została we współczesnym kamieniu w języku polskim i niemieckim. Cierpi na permanentny writing blitz, skutkiem którego jest 30 ukończonych powieści, a kolejne dobijają się z podświadomości… dobijają… i dobijają…
A mówiąc już całkiem poważnie – więcej na mój temat dowiedzieć można się np. z wywiadów:
– naTemat – Wprost – Rzeczpospolita – Viva! – Magazyn Logo – Spider’s Web – TVN – Pytanie na Śniadanie – Trójka
– Kulisy sławy – Xięgarnia – TOK FM – Pytanie na Śniadanie – Onet Rano – Newsweek – Booklips – Wirtualna Polska – DD TVN
– naTemat – Wirtualna Polska – Gazeta.pl – Polsat News – Playboy – Zwierciadło – Radio Wrocław – Pytanie na Śniadanie
– Radiowa Jedynka – Kryminalna Piła – MUZO.FM – Matras – empik.com – Onet – Logo24 – Polsat – Radio ZET Chilli
– Zbrodnicze Siostrzyczki – Opole.pl – Gazeta.pl – Matras – Dzika Banda – Woblink – Portal Kryminalny
– Book z nami – Na regale u Marty Mrowiec – Przegląd czytelniczy – Recenzje Między Kartkami
– Przyczajony Hasacz – Booklips – Niestatystyczny.pl – Spacer wśród słów – Radio Dla Ciebie
– Dune Fairytales – Gdzie wydać? 1 | Gdzie wydać? 2 – Czas na książki – Jarkowe bazgroły
– Lubimy Czytać – Wyborcza.pl – tanayah czyta – TVP Opole – LubimyCzytać.pl – Aspirujący Pisarz
– Literacki świat Cyrysi – Czytamy bo kochamy – Książkomaniaczka – Ujrzeć Słowa
– Przyczajony Hasacz – II wojna światowa – 3telnik.pl – Zapiski z przypomnianych krain
– Przy kominku – Kącik z Książką – Skrytka słów – Subiektywnie o książkach 1, Subiektywnie o książkach 2
…lub z kursu pisania na LubimyCzytać.pl, gdzie od czasu do czasu opowiadam o tym, dlaczego pisanie jest jak siadanie po pijaku za kółkiem – czy o tym, jak wygląda mój przeciętny dzień.
A jeśli jeszcze komuś mało, zawsze może poczytać relacje ze spotkań autorskich:
– empik
– Myśli i słowa wiatrem niesione
źródło i fot: https://remigiuszmroz.pl/