14 maja 2015 roku mieliśmy przyjemność gościć w MBP w Żaganiu felietonistę, dziennikarza, krytyka filmowego Michała Ogórka. Postać niezwykle wesoła i pełna pozytywnego myślenia. W latach 80. pracował w „Przeglądzie Technicznym”, został wyróżniony Nagrodą Dziennikarzy Niezależnych. Od 1989 związany z „Gazetą Wyborczą” jako stały felietonista, od 2004 z kanałem telewizyjnym Kino Polska, gdzie komentował kroniki filmowe z czasów PRL w programie Na przełaj przez PRL. Znany jako jeden z ekspertów w teleturnieju Milionerzy. Obecnie pisze felietony do „Angory”. Po całodniowym zwiedzaniu miasta i Pałacu Książęcego, spotkał się z mieszkańcami w Sali Familijnej, gdzie został powitany gromkimi brawami. Widownię zaczarował już od samego początku. Opowiadał, jak pisało się artykuły w latach, w których obowiązywała cenzura oraz jak opublikować felieton podczas ciszy wyborczej, żeby każdy wiedział o którego kandydata chodzi nie używając jego imienia i nazwiska. Przedstawił historię o tym, jak pierwszy raz korzystał z Internetu. Nie wierzył w jaki sposób informacje trafiają do sieci tak szybko! Teraz bardzo chciałby, aby książka i prasa w wersji papierowej przetrwała ekspansję ebooków. Wokół jego nazwiska było stworzonych wiele teorii, ludzie przez wiele lat sądzili, że to tylko pseudonim, a jak był w gościnie, na obiad podawano mu zupę ogórkową, której wręcz nie cierpi!
Swoją swobodną postawą zachęcił publiczność do zadawania pytań, na które chętnie i z uśmiechem na ustach wyczerpująco odpowiadał. Część z nich dotyczyła książki Koń by się uśmiał – której jest współautorem – na pytanie Dlaczego konie ze wszystkich nieparzystokopytnych tak Pana pociągają? mówi : Każdy koń jest dobry do przytulania. Niektóre zwierzęta przyczyniają się do rozładowania nudnej atmosfery, np. mysz na białym dywanie podczas wizyty u ministra rolnictwa. Do kanonu lektur dodałby Alicję w Krainie Czarów, a zdecydowanie usunął Nad Niemnem, pod poduszką chował Fizykę do kl. VIII. Padło również pytanie całkiem na czasie, bo w okresie przedwyborczym, Czy można żyć bez polityki? Proszę żyć! – odpowiada – A tak na poważnie, nie można żyć bez polityki. Jestem dziennikarzem co zobowiązuje mnie do uczestniczenia w życiu politycznym kraju. Na zakończenie bardzo podziękował wszystkim za tak liczne przybycie i obiecał, że na pewno zagłębi się w historię naszego miasta, na co liczymy i zapraszamy. Nie obyło się bez autografów i sesji zdjęciowej, ale jak sam powiedział – Jest mi niezmiernie miło, że moja osoba wzbudza takie zainteresowanie.

Karolina Skowrońska