Marek Nahotko, Komunikacja naukowa w środowisku cyfrowym. Globalna biblioteka cyfrowa w informatycznej infrastrukturze nauki, Wydaw. SBP, Warszawa 2010, 283 s.

Książka ukazała się nakładem serii Nauka–Dydaktyka–Praktyka, w ramach której wydawane są publikacje mające pełnić rolę podręczników bibliotekoznawstwa, informacji naukowej i bibliologii. Lekturę i wyszukiwanie wybranych informacji ułatwia indeks osobowo-przedmiotowy. Autor szczegółowo omawia zagadnienie organizacji nauki i komunikacji naukowej w środowisku cyfrowym, przedstawia założenia i funkcjonowanie globalnej biblioteki cyfrowej. W syntetyczny sposób porównuje bibliotekę tradycyjną, bibliotekę cyfrową i GBC oraz obieg informacji naukowej w systemie tradycyjnym (publikacji drukowanych) i dystrybucję obiektów elektronicznych w sieci. W rozdziale piątym analizuje zagadnienia prawne i ekonomiczne publikowania cyfrowego; tworzenia, przechowywania i rozpowszechniania zasobów informacji cyfrowej, w tym między innymi kwestie praw autorskich – temat dla bibliotekarzy niezmiernie istotny.


Bolesław Howorka, Bibliotekarz i prawo. Podstawowe informacje o prawie dla pracowników bibliotek, Wydaw. SBP, Warszawa 2010, 244 s.

Prawne aspekty funkcjonowania bibliotek budzą wiele emocji. Warto znać nie tylko zapisy ustaw, ale również ich interpretacje. Ciągłe doskonalenie wiedzy w tym zakresie jest niezmiernie ważne, z czego zdają sobie doskonale sprawę dyrektorzy i kierownicy bibliotek. Bibliotekarz i prawo to kompendium wiedzy na temat aktów normatywnych stosowanych w bibliotekach. W jedenastu rozdziałach autor omówił m.in.: Ustawę o bibliotekach, Ustawę o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, Ustawę o obowiązkowych egzemplarzach bibliotecznych, Ustawę o ochronie danych osobowych, Ustawę o samorządzie terytorialnym, Ustawę o zamówieniach publicznych, Ustawę o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jeden z rozdziałów porusza problem materialnej odpowiedzialności pracowników za mienie biblioteki. Nie zabrakło też miejsca na wewnątrzzakładowe akty normatywne: statut i regulaminy. Bardzo ważna dla wszystkich bibliotekarzy będzie również Ustawa o ochronie baz danych oraz o ochronie niektórych usług świadczonych drogą elektroniczną. Ich omówienie znajdziemy w rozdziale VI. Czy po lekturze tej książki szkolenia z zakresu prawa nie będą już konieczne? Szkolenia będą potrzebne, ale kompendium B. Howorki to swoista pierwsza pomoc w nagłych sytuacjach czy trudnych sprawach i warto mieć tę książkę na swoim biurku.

  

Joanna Papuzińska, Mój bajarz. Studia i szkice o literaturze młodzieżowej, Wydaw. SBP, Warszawa 2010, 200 s.

„Ja, biblioteczne dziecko” – pisze o sobie Joanna Papuzińska we wspomnieniach z dzieciństwa pt. Darowane kreski. Mój bajarz niejako koresponduje z tą publikacją, bo i tu pojawiają się wspomnienia i fascynacje, tym razem literaturą dziecięco- młodzieżową lat 1918–1939. „Niniejsza książka stanowi kilka wycieczek [...] skupionych głównie wokół tematów takich jak m.in. poczucie tożsamości, symbolika przestrzeni i przyrody. Ponieważ konwencja omawiania tekstów jest niejednorod- na, swobodna i luźna – takie sobie bajanie o książkach – jest zatem uzasadnione, jak myślę, zatytułowanie tej książki bajarzem, moim bajarzem”. Autorka jest niekwestionowanym autorytetem w dziedzinie literatury dziecięcej. Zbiór esejów Mój bajarz może stanowić cenną pomoc dydaktyczną w pracy z młodzieżą – obecnie najbardziej wymagającą grupą użytkowników bibliotek. Joanna Papuzińska prezentuje m.in. jak wykorzystać niektóre gatunki i symbole literackie w promocji czytelnictwa wartościowej literatury. Mój bajarz powinien znaleźć się na półce w każdej bibliotece.


Grzegorz Leszczyński, Bunt czytelników. Proza inicjacyjna netgeneracji, Wydaw. SBP, Warszawa 2010, 268 s.

Lektura obowiązkowa dla każdego bibliotekarza. Autor, historyk i krytyk literatury, specjalista w zakresie literatury dla dzieci i młodzieży, charakteryzuje młodych potencjalnych i rzeczywistych użytkowników bibliotek w kontekście prozy młodzieżowej, czytelnictwa i samego korzystania z biblioteki. Książka składa się z czterech rozdziałów: Pokolenie Nikt, W poszukiwaniu straconej księgi, W poszukiwaniu straconego ładu, Heretyckie lamentacje. W ostatnim rozdziale G. Leszczyński odważnie i krytycznie pisze o krajobrazie polskich bibliotek, gdzie miejsca takie jak Planeta 11, Nautilus czy Mediateka wciąż należą do rzadkości, brakuje miejsca dla młodzieży. „Konieczne jest takie przeorganizowanie sieci bibliotek publicznych, by księgozbiory przeznaczone dla młodzieży zostały przestrzennie odizolowane zarówno od bibliotek dziecięcych, jak i tych przeznaczonych dla dorosłych użytkowników. I nie chodzi o księgozbiory przeznaczone dla potrzeb edukacyjnych […], lecz o księgozbiory beletrystyczne, o stworzenie – na miarę możliwości lokalowych, kadrowych, finansowych – nowocześnie zaprojektowanych, kuszących wystrojem, formą, przestrzenią księgozbiorów”. Nasz młody czytelnik „nie szuka w bibliotece dobrych rad. Szuka świata, w którym żyje. Szuka siebie, by siebie zrozumieć”.

 

Andrzej Maleszka, Magiczne drzewo. Czerwone krzesło, Wydaw. Znak, Kraków 2009, 238 s.

Czerwone krzesło niczym złota rybka spełnia życzenia! Tosia, Filip i Kuki proszą o wspaniałą pracę dla mamy i taty. Nie mogli jednak przewidzieć, że rodzice staną się automatami do zarabiania pieniędzy, a rodzeństwo zostawią pod opieką ciotki... Książka Magiczne drzewo. Czerwone krzesło Andrzeja Maleszki zwyciężyła w 21. edycji Konkursu Książka Roku 2009 Polskiej Sekcji IBBY w kategorii literatura. To powieść zabawna i pełna magii, z niesamowitymi ilustracjami Igora Morskiego i samego autora. Na podstawie książki autor, Andrzej Maleszka, reżyser i scenarzysta teatralny, filmowy i telewizyjny wyreżyserował oglądany na całym świecie cykl filmowy, nagrodzony m.in. Emmy Award oraz Nagrodę Specjalną „Prawa dziecka” na Międzynarodowym Festiwalu Filmów dla Dzieci w Chicago. Film ukazał się na ekranach polskich kin. Magiczne drzewo. Czerwone krzesło nie tylko bawi, ale też pokazuje, jak ważna w życiu jest umiejętność dokonywania właściwych wyborów oraz trafna ocena dobra i zła.



Marta Bogdanowicz, W co się bawić z dziećmi. Piosenki i zabawy wspomagające rozwój dziecka, Wydaw. Harmonia, Gdańsk 2009, 128 s.


„...prezentowane tu piosenki i wierszyki należy wykorzystywać w zabawach grupowych – dorosłego z grupą dzieci” – w prawdzie autorka nie wymieniła tu biblioteki, ale „dorosłym” z powodzeniem może być bibliotekarz. Również pomysł zaproponowania rodzicom raz w miesiącu „popołudnia zabaw”, umożliwiając im w ten sposób spędzenie czasu z dziećmi na wspólnej i dobrej zabawie, można zrealizować w bibliotece. Książka jest zbiorem piosenek dla dzieci młodszych z opisami zabaw i komentarzem. Oprócz tekstów doskonale znanych, jak Stary niedźwiedź, Balonik czy Ojciec Wirgiliusz – dużo nowości. Do książki dołączone są trzy płyty CD z piosenkami śpiewanymi przez dzieci i podkładem muzycznym. Publikacja warta polecenia wszystkim bibliotekarzom pracującym z dziećmi – zabawna, kolorowa i inspirująca.